Το τρίο "Στούντζες" και οι σχεσοφοβίες τους!

Καλημέρα και πάλι πουλάκια μου!!!

Αυτές οι δημοσιεύσεις έχουν καταντήσει ένα μικρό αναγκαίο «κακό» για μένα γιατί κα΄θε μέρα έχω και κάτι καινούργιο να σας πώ.

Όπως σήμερα, ή καλύτερα να πώ χθές!

Χθές το βράδυ είχα βγεί με τις κολλητές μου και περάσαμε σχεδόν όλο το βράδυ κουτσομπολεύοντας και μιλόντας για το μέλλον,τη δουλειά,τις σχέσεις…

Έχω λοιπόν δύο κολλητές,την Ναταλία -των θεωρητικών τεχνών- και την Σοφία -της ιατρικής- και να μαι κι εγώ -των θεωρητικών κι εγώ-

Η Σοφία που λέτε είναι μια edgy κοπέλα με καλλιτεχνική φλέβα,που όλοι αναρωτιόμαστε πως κατέληξε στα ιατρικά, αλλά της άρέσουν πολύ, οπότε πάμε πάσο!

Η Ναταλία πάλι, είναι μια ομορφούλα κοπέλίτσα,με λίγα extra κιλάκια που ποτέ όμως δεν την εμπόδισαν στο να πραγματοποιήσει αυτά που ήθελε! Είτε αυτό ήταν η υπερβολικά υπερεκτιμημένη σχολή της,είτε τα ψιλό-extreme αθλήματα που κάνει κατά καιρούς.

Και μετά είμαι κι εγώ,γεννημένη σε λάθος χώρα -μέχρι κι οι γονείς μου συμφωνούν σε αυτό- παρακολουθώντας τη λάθος σχολή και πάντα εμπλακόμενη σε «λάθος» δραστηριότητες (δλδ. Μη ιδιαίτερα θηλυκές).

Όλες κοιτάμε μπροστά,στο μέλλον,τι θα κάνουμε μετά τη σχόλη… Μεταπτυχιακό!

Τί είδους μεταπτυχιακό και σε ποιά πόλη/χώρα?

Τι δουλειές θα «κυνηγήσουμε» μετά?

Κανείς δεν ξέρει…

Ειδικά,αν μετά απο τόσα χρόνια συνεχόμενου διαβάσματος και εργασιών νοιώθεις την ανάγκη να ξεσκάσεις λίγο,να ηρεμήσεις,να είσαι σε μια σχέση και να είσαι καλά!

Εγώ μπορεί να μην μπήκα στην πρώτη σχολή της επιλογής μου… Μπορεί να μην έκανα πάντα ότι άρμοζε στο φύλο μου… Μπορεί να μιλάω καλύτερα αγγλικά απ ότι ελληνικά,αλλά είμαι καλά όσον αφορά τις σχέσεις μου…

Είχα πολλές δεν μπορώ να πω…

Κι έζησα πολλές και διαφπρέτικές καταστάσεις,αλλά έτσι μεγάλωσα,κι έτσι έμαθα…

Και τώρα είμαι καλά!

Εδω και ένα χρόνο και κάτι είμαι καλά,με τον κατάλληλο άνθρωπο!

Οπότε εκεί που για τις κολλητές μου ήρθε η ώρα να αρχίσουν να κοιτάνε τα προσωπικά τους,εγώ το έχω γυρίσει στα…επαγγελματικά μου!!! :P΄

Βλέπω την Ναταλία,που είναι στην «καλύτερη» σχολή να «σκίζεται» με εργασίες όλη μέρα και την λυπάμαι,γιατί δεν έχει χρόνο να ζήσει και να ερωτευτεί όπως όλοι αυτοί που δεν ασχολούνατι -ας πούμε- ιδιαίτερα με τα «επαγγελματικά» τους!

Δεν είναι λύση να παρατήσεις τη σχολή βέβαια,αλλά δεν μπορείς να τα ισσοροπήσεις?

Έτσι θα είναι η ζωή σου σε 20 χρόνια,γιατί τόση βιασύνη?

Είναι οι γυναίκες-καριέρας στη μόδα???

Τουλάχιστον η Ναταλία βγαίνει όποτε έχει χρόνο -άσχετα που δεν έχει καταλήξει σε σχέση ακόμα- τουλάχιστον ασχολείτε!!!

Η Σοφία πάλι νομίζω πως φοβάται…

Τι ακριβώς δεν είμαι σίγουρη…

Την απόριψη…το να βγεί απο την comfort-zone της? Το να ανοιχτεί και να δώσει?

Μπορεί να είναι ένα απο αυτά,αλλά μπορεί να είναι και όλα!!!

Και είναι κρίμα…

Γιατί είναι απο τους πιο ξεχωριστούς ανθρώπους που ξέρω (δείξε μου τους φίλους σου…. ;) )

Τι γίνεται πια εδω πέρα?

Ο Κωσταντίνος φοβάται τη μοναξιά.

Η Σοφία είναι σχεσοφοβική.

Κι η Ναταλία λίγο παραπάνω παντρεμένη με τη σχολή!!!

Γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ…?

Επειδή κάτι μας είναι άγνωστο δεν σημαίνει πως είναι απαραίτητα κακό!!!

Εξ άλλου και πρίν φάς σοκολάτα δεν ήξερες αν σ αρέσει και τώρα τρώς σε κάθε ευκαιρία!

Κι άν μια σχέση είναι αυτό που σε κάνει να νοιώσεις έτσι?

Κι αν το να συγκεντρωθείς στα δικά σου θέλω κι όχι στον άλλων (βλ.της σχολής) είναι αυτό που θα σε κάνει πιο ευτυχισμένο/η?

Κι άν το να βγείς απο μια μη-καρποφόρα σχέση σου αλλάξει τελικά τη ζωή?

Κι αν σταματήσεις να διαβάζεις τώρα το άρθρο μου και βγείς έξω και τα κάνεις όλα αυτά????

Τότε θα ξέρω πως καλά έκανα και τα έγραψα!

Και τώρα πάω να πιω ένα cappuccino και μετα δουλίτσα!

Καλημερούδια και πάλι,

Και μην απογοητεύεστε!

Life is way too short for that!

Xxx,Dora!