Και τα Χριστούγεννα πλησιάζουν απειλητικά...

Τα Χριστούγεννα είναι πιό κοντά απ όσο φαίνονται.
Και κάπου εδώ έρχεται η πρώτη μίνι κρίση πανικού (η δεύτερη θα έρθει την άλλη πέμπτη)
Είναι αυτός ο «πανικός» του στύλ: Τι θα κάνω τα Χριστούγεννα?, που θα τα περάσω?, φόρεμα έχω?, πρέπει να πάρω και δώρα!, πότε θα πάρω δώρα? Και τι θα του/της πάρω? Πότε να πάω,θα γίνεται πανικός!!!

Και μόνο που το γράφω,νοιώθω την πίεση των Χριστουγέννων στους ώμους μου!
Κι η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω ακόμα που θα περάσω τα Χριστούγεννα…
(Είναι λίγο νωρίς για μένα να ξέρω κάτι τέτοιο,συνήθως το μαθαίνω 23-24!!!)
Ξέρω όμως πως δεν θα τα περάσω με τη σχέση μου!
Επίσης έχω τα δώρα!
Και προηγούνται των Χρήστων,Χριστίνω,Χρυσούλων,Μανώληδων και Στέφανων/Στεφανίων
Οπότε κι εδώ είμαι καλυμένη!
Μόνο τις πρωτοχρονιάς τα δώρα δεν έχω «σιγουρέψει» ακόμα!
Κι έτσι όπως πάει με βλέπω 31/12 μετά τη δουλειά να ψάχνομαι για κάτι της τελευταίας στιγμής!
Αλλά…άλλο κεφάλαιο κι αυτό!
ΤΑ ΔΩΡΑ!!!

Δύσκολο κεφάλαιο…συνήθως!
Γιατί σχεδόν ποτέ δεν ξέρεις τι να πάρεις!
Αν είναι πολύ δικός σου άνθρωπος ξέρεις πως πρέπει να πάρεις κάτι καλό,κάτι ακριβό,κάτι ιδιαίτερο,ή κάτι που τα συνδυάζει όλα!
Αλλά και πάλι πρέπει να είσαι σίγουρος πως θα του αρέσει,πως δεν θα το έχει ήδη και θα του κάνει (σε περίπτωση ρούχου/παπουτσιού)
Κατα την γνώμη μου,ποντάρετε σε κάτι ιδιαίτερο και καθόλου κλασικό!
Είτε αυτό είναι ένα βιντεοπαιχνίδι,είτε μια custom-made μπλουζίτσα,είτε κάτι που ο άλλος δεν θα περίμενε ποτέ ως δώρο!
Η πρωτοτυπία πάντα κερδίζει!!!
(Δεν έχετε βαρεθεί τα αρώματα,τις κορνίζες,τα αρκουδάκια,τα κεράκια και τα παντώς είδους διακοσμητικά????)

Όταν όμως μιλάμε για κάποιον απλά γνωστό ή κάποιον όχι και τόσο κοντινό φίλο/συγγενή κτλ, καταρχάς αναρωτηθείτε γιατί κάνετε καν τον κόπο ξα πάρετε δώρο ενώ μπορείτε αλά να πάρετε ένα κουτί με τα αγαπημένα του γλυκα? (κουραμπιέδες,μελομακάρονα και βασιλόπιτες δεν είναι δεκτά γιατί όλοι έχουμε τέτοιες μέρες στο σπίτι μας!)
Τέλος πάντων… θέλετε οπωσδήποτε να του/της πάρετε ένα δώρο?
Εδώ είναι πιό εύκολο,γιατί μπορείτε να ποντάρετε σ ένα διακοσμητικό για τιο γραφείο ή το σπίτι (bonus αν ξέρετε σε τι στύλ είναι ήδη διακοσμιμένο!)
Αλλά προς Θεού μην πάρετε τίποτα Χριστουγεννιάτικό!!!
Έχουμε τα περσινα…
Και τα προπέρσινα…
Και τα παραπροπέρσινα…
Και του 2006.…
Και……………………………….................
Έχασα το μέτρημα!
Καλημέρα και καλά ψώνια!!!!!!!!!
Και να θυμάστε!
Μη ξοδέψετε πολλά!
Είμαστε και σε κρίση!

Xxx,Dora!

Τέλεια χαζός!Τώρα κι απο επιλογή!!!

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως μερικές φορές φαίνόμαστε χαζοί απο επιλογή?

Θα μου πείτε δεν γίνεται αυτό!

Πώς γίνεται να επιλέγει κάποιος να φαίνεται χαζός?

Και γιατί να το κάνει αυτό?

Κι όμως…

Είναι σαν να παίζεις αυτό το υπερβολικά κολλητικό παιχνιδάκι στο Mahjongg, το Clicks!

Πρέπει να κλικάρεις τουβάκια του ίδιου χρώματος/σχεδίου απο δυάδες και πάνω, μέχρι να μην μείνει κανένα!

Αυτό το παιχνιδάκι λοιπόν -ειδικά στην πιο δύσκολη μορφή του- είανι καθαρά παιχνίδι λογικής!

Παιχνίδι για έξυπνους που θα λέγανε κάποιοι!

Όμως έλα που φτάνει σε κάποιο σημείο που παίζεις έτσι μόνο για να παίξεις…

Ξέρεις πως θέλει μυαλό και σκέψη, απλά εσύ δεν είσαι διατεθημένος να το ζορίζεις εκείνη την στιγμή για τον χ ή ψ λόγο!

Στα παιχνίδια καλό είναι, δεν έχεις να χάσεις τίποτα -εκτός απο το χρόνο σου βέβαια,αλλά αυτό είναι άλλο θέμα-

Τι γίνεται όμως όταν εμφανίζεται στην καθημερινότητα???

Έχουμε τόση ανάγκη να πιστέψουμε πως μπορούμε να κάνουμε/ζήσουμε κάτι ενώ βαθειά μέσα μας ξέρουμε πως εθελοτυφλούμε?

Κι άμα στο τέλος πληγωθούμε απο τις ίδιες μας τις σκέψεις?

Θυμάστε ,υποθέτω, τη φίλη μου τη Στέλλα…

Η Στέλλα λοιπόν ζεί σε ένα τέτοιο κόσμο…

Νοιώθει τόση πίεση απο παντού, που καταλήγει να πιστεύει πράγματα που ούτε η ίδια πιστεύει κάτα βάθος πως θα γίνουνε…

Είχαμε μια συζήτηση το Μάιο, την οποία κάνουμε κάθε χρόνο εδώ και 3 χρόνια, και είναι η εξής:

“Σκοπεύω να χάσω 15 κιλά μέχρι να μπεί ο Ιούλιος! Κανονικά θέλω 17-20 για να φτάσω στα όρια του αδύνατου,αλλά ας χάσω τα 15 πρώτα»

“Έλα βρέ, μπράβο, τι, θα πάς γυμναστήριο?»

“Μπα… δεν προλαβαίνω με τη σχολή/την δουλειά/τον (ταδε)… Βρήκα όμως μια δίαιτα (χημική/υγρών/της Beyonce/της θείας Κούλας κτλ)»

“Και θα ξεκινήσεις δίαιτα τέτοια εποχή? Χαρά στο κουράγιο σου, εγώ δεν θα μπορούσα χωρίς παγωτάκ, αν κι έχω να χάσω 2-3 κιλάκια κι εγώ!»

“Έλα μωρέ, δεν είναι δύσκολο, θα ξεκινήσουμε μαζί άμα θές, το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να πίνεις υγρά/τρώς το τάδε/κτλ για 2 εβδομάδες!!!»

Δεν μπορώ να πώ πως δεν συμφωνώ με αυτά που θέλει να κάνει, ή δεν την υποστηρίζω, αλλά αφού ποτέ δεν το έχει πετύχει και ξέρουμε πως αν η δίαιτα ξεκινάει απο Δευτέρα και τελειώνει Δευτέρα (την ίδια) δεν μετράει και πολύ!!!

Γιατί λοιπόν να κάθεται να σκέφτεται πόσο ωραία θα έχει γίνει, και τι θα ψωνίσει με το καινούργιο της σώμα ενώ καταβάθπς ξέρει πως μπορεί να το πετύχει το επόμενο καλοκαίρι (άν ξεκινήσει το μάιο του προηγούμενου!)???

Γιατί λοιπόν να αναλωνόμαστε σε ψεύτικες ελπίδες…

Σε όνειρα που ξέρουμε πως δεν θα πραγματοποιηθούνε την στιγμή που τα θέλουμε…?

Γιατί η ζωή δεν είναι τέλεια… Και δεν θα έχει πλάκα άμα γίνει…

Αυτό που αξίζει είναι η διαδρομή προς το δικό σου τέλειο…

Ακόμα κι άν δεν το φτάσεις όταν το θές, τουλάχιστον θα έχεις ξεκινήσει, θα έχεις μάθει, θα έχεις ζήσει!

Γι'αυτό μην γίνεσαι ένας τέλεια χαζός!!!

Μείνε ο εαυτός σου κι ας μην είσαι τέλειος!

xxx,Dora!

Το τρίο "Στούντζες" και οι σχεσοφοβίες τους!

Καλημέρα και πάλι πουλάκια μου!!!

Αυτές οι δημοσιεύσεις έχουν καταντήσει ένα μικρό αναγκαίο «κακό» για μένα γιατί κα΄θε μέρα έχω και κάτι καινούργιο να σας πώ.

Όπως σήμερα, ή καλύτερα να πώ χθές!

Χθές το βράδυ είχα βγεί με τις κολλητές μου και περάσαμε σχεδόν όλο το βράδυ κουτσομπολεύοντας και μιλόντας για το μέλλον,τη δουλειά,τις σχέσεις…

Έχω λοιπόν δύο κολλητές,την Ναταλία -των θεωρητικών τεχνών- και την Σοφία -της ιατρικής- και να μαι κι εγώ -των θεωρητικών κι εγώ-

Η Σοφία που λέτε είναι μια edgy κοπέλα με καλλιτεχνική φλέβα,που όλοι αναρωτιόμαστε πως κατέληξε στα ιατρικά, αλλά της άρέσουν πολύ, οπότε πάμε πάσο!

Η Ναταλία πάλι, είναι μια ομορφούλα κοπέλίτσα,με λίγα extra κιλάκια που ποτέ όμως δεν την εμπόδισαν στο να πραγματοποιήσει αυτά που ήθελε! Είτε αυτό ήταν η υπερβολικά υπερεκτιμημένη σχολή της,είτε τα ψιλό-extreme αθλήματα που κάνει κατά καιρούς.

Και μετά είμαι κι εγώ,γεννημένη σε λάθος χώρα -μέχρι κι οι γονείς μου συμφωνούν σε αυτό- παρακολουθώντας τη λάθος σχολή και πάντα εμπλακόμενη σε «λάθος» δραστηριότητες (δλδ. Μη ιδιαίτερα θηλυκές).

Όλες κοιτάμε μπροστά,στο μέλλον,τι θα κάνουμε μετά τη σχόλη… Μεταπτυχιακό!

Τί είδους μεταπτυχιακό και σε ποιά πόλη/χώρα?

Τι δουλειές θα «κυνηγήσουμε» μετά?

Κανείς δεν ξέρει…

Ειδικά,αν μετά απο τόσα χρόνια συνεχόμενου διαβάσματος και εργασιών νοιώθεις την ανάγκη να ξεσκάσεις λίγο,να ηρεμήσεις,να είσαι σε μια σχέση και να είσαι καλά!

Εγώ μπορεί να μην μπήκα στην πρώτη σχολή της επιλογής μου… Μπορεί να μην έκανα πάντα ότι άρμοζε στο φύλο μου… Μπορεί να μιλάω καλύτερα αγγλικά απ ότι ελληνικά,αλλά είμαι καλά όσον αφορά τις σχέσεις μου…

Είχα πολλές δεν μπορώ να πω…

Κι έζησα πολλές και διαφπρέτικές καταστάσεις,αλλά έτσι μεγάλωσα,κι έτσι έμαθα…

Και τώρα είμαι καλά!

Εδω και ένα χρόνο και κάτι είμαι καλά,με τον κατάλληλο άνθρωπο!

Οπότε εκεί που για τις κολλητές μου ήρθε η ώρα να αρχίσουν να κοιτάνε τα προσωπικά τους,εγώ το έχω γυρίσει στα…επαγγελματικά μου!!! :P΄

Βλέπω την Ναταλία,που είναι στην «καλύτερη» σχολή να «σκίζεται» με εργασίες όλη μέρα και την λυπάμαι,γιατί δεν έχει χρόνο να ζήσει και να ερωτευτεί όπως όλοι αυτοί που δεν ασχολούνατι -ας πούμε- ιδιαίτερα με τα «επαγγελματικά» τους!

Δεν είναι λύση να παρατήσεις τη σχολή βέβαια,αλλά δεν μπορείς να τα ισσοροπήσεις?

Έτσι θα είναι η ζωή σου σε 20 χρόνια,γιατί τόση βιασύνη?

Είναι οι γυναίκες-καριέρας στη μόδα???

Τουλάχιστον η Ναταλία βγαίνει όποτε έχει χρόνο -άσχετα που δεν έχει καταλήξει σε σχέση ακόμα- τουλάχιστον ασχολείτε!!!

Η Σοφία πάλι νομίζω πως φοβάται…

Τι ακριβώς δεν είμαι σίγουρη…

Την απόριψη…το να βγεί απο την comfort-zone της? Το να ανοιχτεί και να δώσει?

Μπορεί να είναι ένα απο αυτά,αλλά μπορεί να είναι και όλα!!!

Και είναι κρίμα…

Γιατί είναι απο τους πιο ξεχωριστούς ανθρώπους που ξέρω (δείξε μου τους φίλους σου…. ;) )

Τι γίνεται πια εδω πέρα?

Ο Κωσταντίνος φοβάται τη μοναξιά.

Η Σοφία είναι σχεσοφοβική.

Κι η Ναταλία λίγο παραπάνω παντρεμένη με τη σχολή!!!

Γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ…?

Επειδή κάτι μας είναι άγνωστο δεν σημαίνει πως είναι απαραίτητα κακό!!!

Εξ άλλου και πρίν φάς σοκολάτα δεν ήξερες αν σ αρέσει και τώρα τρώς σε κάθε ευκαιρία!

Κι άν μια σχέση είναι αυτό που σε κάνει να νοιώσεις έτσι?

Κι αν το να συγκεντρωθείς στα δικά σου θέλω κι όχι στον άλλων (βλ.της σχολής) είναι αυτό που θα σε κάνει πιο ευτυχισμένο/η?

Κι άν το να βγείς απο μια μη-καρποφόρα σχέση σου αλλάξει τελικά τη ζωή?

Κι αν σταματήσεις να διαβάζεις τώρα το άρθρο μου και βγείς έξω και τα κάνεις όλα αυτά????

Τότε θα ξέρω πως καλά έκανα και τα έγραψα!

Και τώρα πάω να πιω ένα cappuccino και μετα δουλίτσα!

Καλημερούδια και πάλι,

Και μην απογοητεύεστε!

Life is way too short for that!

Xxx,Dora!

Καφές, Ψώνια και σχέσεις ανάγκης!(κ κάπως έτσι ξεκινάει η μέρα!)

Καλημέρα και πάλι…
Σηκώθηκα κι ετοιμάστηκα να πάω για έναν ωραίο cappuccino και λίγα ψωνάκια γιατί απο αύριο ξεκινάω δουλειά -nothing beats a Christmas job- και η αλήθεια είναι πως ήθελα να μοιραστώ μαζί σας άλλη μια ωραία ιστορία όσον αφορά τις σχέσεις του σήμερα.
Ο Κωσταντίνος νομίζω είναι ένα -πλέον- πολύ κλασικό παράδειγμα φοβητσιάρη άντρα, και αναρωτιέμαι γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί!!!
Είναι σαν αρρώστια,νομίζω πως χρόνο με τον χρόνο πολλαπλάσιάζονται!
Σοβαρά!!!!
Τέλος πάντων… σας μίλαγα για τον Κωσταντίνο, έναν απο τους καλύτερους μου φίλους! Μόλις μπήκε στην κατηγορία των +25 και είναι ένας κλασικά αιώνιος φοιτητής σε Πανεπιστήμιο της Αθήνας που κάνει ιδιαίτερα και δουλεύει σε μεγάλη εταιρία για χρήματα με τα οποία δεν μπορεί να βγάλει το μήνα.
Είναι εδώ και ένα χρόνο και κάτι σε σχέση με μια πιτσιρίκα 20- και βαριέται.
Χαζή την ανεβάζει, χαζή την κατεβάζει!
Βαριέται -λέει- να κάνει σέξ μαζί της και εκείνη του γκρινιάζει (βλ. Στέλλα)
Αλλά το καλύτερο είναι πως δεν μπορεί να τη χωρίσει!!!
Και θα αναρωτιέσται γιατί είναι αυτό?
Δεν μπορεί!
Είναι πολύ καλός και γλυκούλης,αλλά όχι ιδιαίτερα όμορφος και το ξέρει,
Οπότε δεν μπορεί να την διώξει απο μόνος του γιατί αλλιώς θα μείνει μόνος του κι άντε μετά να ξαναβρεί κοπέλα!
Η κοπελιά του πάλι,είναι κι αυτή…καλή…αλλά όχι τόσο,ώστε να τον παρατήσει γιατί δεν της κάνει,γιατί δεν έχει άλλες εμπειρίες για να ξέρει άν της κάνει ή όχι!
Και αυτό με αφήνει και αναρωτιέμαι… Έτσι θα είναι τα πράγματα απο δω και πέρα?
Θα εφησυχάζουμε με το γεγονός πως είμαστε σε μια σχέση ακόμα κι αν αυτή η σχέση δεν μας γεμίζει?
Τόσο πολύ πια φοβάται ο κόσμος την μοναξιά?
Και ακόμα περισσότερο άτομα στις ηλικίες των 20-25?

Βγείτε έξω,διασκεδάστε,ζήστε τη ζωή σας και μην σκέφτεστε πως «Καλύτερα με κάποιον χάλια,παρά μόνος/η μου» Σας αδικεί και είμαι΄1000% σίγουρη γι αυτό!!!
Και άμα βλέπετε τον εαυτό σας στην ίδια κατάσταση αλλά δεν είστε διατεθειμένος/η να χωρίσετε, τότε καθίστε και σκεφτείτε λίγο το άλλο.
Αν δεν είστε μόνος/η δεν είναι τόσο εύκολο να βρείτε αυτό που πραγματικά θέλετε και ψάχνετε!
Και είστε σίγοθρα διατεθειμένοι να σπαταλήσετε μήνες, ή ακόμα χειρότερα, χρόνια σε άτομα τα οποία δεν είναι καλά για σας,που δεν σας αξίζουν όσο θα έπρεπε?

Καλημέρααααα!

Xxx,Dora.


Υ.γ.: Πάλι απεργία και σήμερα! Ελπίζω να έχετε αυτοκίνητο και βενζίνη, αλλιώς ετοιμαστείτε για μια απο τις πιό ζόρικες μέρες!!!
(Όχι οτι με το αμάξι θα την βγάλετε καθαρή,αλλά λέμε τώρα….)

"Μα ζητάω πολλά.........?"

Ok, ειλικρινά τώρα!

Τι χαμός είναι αυτός με το Σέξ?

Είναι παντού!

Στα περιοδικά,στις ταινίες,στα τραγούδια,στις διαφημίσεις και σε όλες σχεδόν τις συζητήσεις!

Σήμερα μίλαγα με μια φίλη μου, ας την πούμε Στέλλα.

Η Στέλλα λοιπόν που λέτε, είναι μια ωραία κοπέλα, με λίγα παραπανίσια κιλά, που τώρα τελειώνει τη σχολή της και όπως όλες ή έστω σχεδόν όλες η κοπέλες της ηλικίας της, ψάχνει!

Ψάχνει,τα πάντα!

Προσφορές για μασάζ, το καλύτερο ζευγάρι γόβες, μια καλή σχέση και σέξ.

Φυσικά!

Όμως η Στέλλα, όπως και άλλες κοπέλες των 20-25 δεν είναι φαν του one-night stand!

Έτσι κάνει focus στις σχέσεις.

Μόνο που σχεδόν ποτέ δεν βγαίνουν έτσι όπως τις θέλει!

Μερικές φορές βλέπεις,όταν ζητάς πολλά,χάνεις και τα λίγα…τα απλά…

Αυτό μου έλεγε και τώρα…πως την πάτησε για ακόμα μια φορά!

Ο τύπος ήταν ομορφούλης, μεγαλύτερος 5-6 χρόνια, καλή δουλειά -γραφείου- και αρκετά λεφτά -του μπαμπά-

Στην αρχή ήταν όλα καλά…τόσο καλά που δεν την ένοιαζε το «χόρτο» που κάπνιζε καμιά φορά.

Και μετά δεν βγαίνανε τόσο συχνα… και μετά ανακάλυψε πως τα σαββατοκύριακα δεν σηκωνόταν πριν μεσημεριάσει…για τα καλά!

Και το καλύτερο?

Το σέξ!

Ναι,ήταν καλός! Τον πρώτο μήνα που βγαίνανε!!!

Και μετά ήταν καλός… όταν δεν «κάπνιζε» ή έπινε πολυ…

Και εκεί το κατάλαβε!!!

Μπορεί να αντέξει μια σχέση χωρίς εξόδους, που είναι ρηχή, εώς και βαρετή…

Αλλά μια σχέση χωρίς σέξ????

…

Και αναρωτιέσαι μετά… είναι το σέξ η κόλλα σε μια σχέση?

Αυτό που κάνει δύο ανθρώπους να μείνουν μαζι?

Κι αν το σεξ είναι τέλειο και η σχέση απαίσια?

Θα κάτσεις μόνο και μόνο γιατί ο φίλος σου είναι γνώστης του Κάμα Σούτρα?

Ελπίζω πως όχι,γιατί καλό το σέξ -ποιος θα το αρνηθεί- αλλά αν δεν μπορείς να είσαι πραγματικά με τον άλλο μήπως καλύτερα να αρκεστείς σε one-night stand ή σε μια σχέση χωρίς άλλα δεσμά εκτός απο αυτά του σεξ?

 

Υ.γ.: Η Στέλλα με τον Άγγελο χωρίσανε γιατί αυτή ήθελε συνέχεια σέξ κι εκείνος δεν είχε όρεξη.

Xxx,Dora

Όταν δεν έχεις τι να κάνεις, φάε μεξικάνικο!

Καλημέρα….

Αν και για μένα ήταν… ημέρα πάντως….

Πόσο καλή μπορεί να είναι μια μέρα όταν περνάς το ¼ της σε ένα λεωφορείο/τρένο με προορισμό την Αθήνα και χωρίς καθόλου ύπνο το προηγούμενο βράδυ?

Και όσο σκέφτομαι πως με λίγη τύχη το άλλο ¼ της μέρας θα κοιμάμαι, τότε μου μένει μισή μέρα!!!

Αλλά τι να σου κάνει μισή μέρα?

Αν σκεφτείτε πως θα περάσω 2-3 ώρες μπροστά στον υπολογιστή, άλλες τόσες θα τρώω (δοκιμάστε κι εσείς να πείτε όχι στη μαμά μου, όσον αφορά το φαγητό, κι άν τα καταφέρετε ποτέ κερδίζετε δώρο έκπληξη!!!) και 1 ωρίτσα να κάνω μπάνιο… Ε, άλλη μια ωρίτσα για να ντυθώ (αφού έχω μια ντουλάπα γεμάτη με δεν-έχω-τι-να-βάλω :/ ) φύγανε έτσι 6-8 ώρες!

Και τώρα έχω μόνο 4-6 ώρες διαθέσιμες!!!

Τι να κανώώώώώώώ?

 Ότι και να γίνει θα τις «χαλάσω» και ποιος είναι ο πιο επικοδομητικός τρόπος για να φας 4 ώρες?

Μα το να πας cinema φυσικά!!!

1 ώρα να πάς και να έρθεις, άλλη μια να περιμένεις στην ουρά για εισιτήρια και ποπ-κόρν, δεν θα είναι κι ένα διωράκι η ταινία? Ορίστε!!!

2 ώρες εδώ και μου λείπει το φοιτητικό μου σπιτάκι κίόλας?

Θα φταίει το γεγονός οτι δεν πήγα στην στολισμένη Ερμού ακόμα…

Και μετά…

Ποιά σχολή? Ποιό σπιτάκι? Που έμενα είπατε?

:P

Ας ετοιμαστώ για το Athens Metro Mall τώρα, να δώ και τι λέει το 76.423.123.456.787.976ο τεράστιο κτήριο με μαγαζιά,καφετέριες και σινεμά σ αυτή την πόλη!

Τουλάχιστον έχει Taco Bell απ’ ότι έμαθα!

Ορίστε να και κάτι που θα αξίζει!

Φιλάκια μικρά μου!

Καλά να περάσω!!!

Υ.γ.: Βάζω στοίχημα πως στην κορυφή του κτηρίου θα βρίσκεται αυτή η διακριτική, μικρή και καθόλου ποζέρικη ταμπελίτσα που λέει VOVOS!!!

Α ρε Μπάμπη, όλα τα έχεις χτίσει πια σ’ συτή την πόλη!!!

Σεξ και η τέλεια σχέση...

Ήμουν για καφέ σήμερα με κάποια παιδιά απο τη σχολή μου και όπως συνήθως η συζήτησε κατέληξε στα προσωπικά. Σχέσεις και Σέξ!

Τα πιο «στάνταρ» θέματα συζήτησεις σε άτομα της ηλικίας μου!

Πολλοί πιστεύουν πως δεν υπάρχει ο τέλειος άντρας/γυναίκα!

Πολλοί πάλι πιστεύουνε πως η τέλεια γυναίκα είναι αυτή που δεν μιλάει και ο τέλειος άντρας αυτός που βγάζει περισσότερα απο αυτά που χαλάει η γυναίκα του!

Εκτός απο το γεγονός πως τέτοιοι άνθρωποι δεν υπάρχουν (ας είμαστε ρεαλιστές!!!) θα ήθελα πολύ να γνωρίσω τα άτομα τα οποία τα πιστεύουν αυτά!

Κατά τη γνώμη μου,άλλο ο τέλειος άντρας και η τέλεια γυναίκα,κι άλλο ο τέλειος σύντροφος!

Ο τέλειος άντρας θα είχε το πρόσωπο του David Beckham,το σώμα του Jason Statham,το μυστήριο του Johnny Depp,το στυλάκι του Heath Ledger (r.I.p) τη γοητεία George Clooney,την προφορά του Hugh Grant και τη συμπεριφορά του Brad Pitt!!!

Νομίζω πως και παραγγελεία να τον κάναμε δεν θα μας έβγαινε έτσι ακριβώς όπως τον θέλαμε!!!

Υ.γ.: όποια βρεί τον παραπάνω άντρα να μου στείλει ένα mail με την τοποθεσία να πάω να κοιτάξω κι εγώ!!! xD

Anyway, παρασύρθηκα λίγο!

Ας γυρίσω πίσω όμως στο θέμα του τέλειου συντρόφου!

Ο τέλειος σύντροφος πρέπει να είναι εμφανισιακά αποδεκτός, καλό παιδί παντού εκτός απ’ το κρεβάτι, να σε προσέχει και να ξέρει τι θές πρίν του το πείς.

Να είναι πάντα εκεί για σένα. Να μην ξεχνάει τα γενέθλια σου και πάντα να ξέρει τι δώρο θα σου αρέσει (χωρίς να του το πείς εσύ άμεσα ή έμμεσα!)

Να μην έχει πρόβλημα κάποια στιγμή να σε γνωρίσει στους φίλους του/γονείς του κτλ.

Να είναι περήφανος για σένα και να πιστεύει πως όλοι «ζηλεύουν» αυτό που έχετε γιατί είναι απλά τόσο καλό!

Να σε δέχετε ακριβώς έτσι όπως είσαι και στα καλά σου και στα κακά σου και να σου δίνει πάντα χρήσιμες και όχι επικρίτικες συμβουλές!

Θα μπορούσα να συνεχίσω για πάντα αλλά νομίζω καταλαβαίνετε τι εννοώ!

Και τώρα πέιτε μου,ειλικρινά,δεν σας θυμίζει τίποτα αυτή η περιγραφή?

Ούτε τον/την κολλητό/ή σας???

Είστε σίγουροι?

Όχι?!?

Ακριβώς!

Αυτό εννοώ κι εγώ!

Κι άν ό τέλειος σύντροφος για σένα κρύβετε στο πρόσωπο κάποιου πολύ κοντινού σου φίλου/ής?

Είναι τόσο απλό,κι όμως τόσο δύσκολο να το δείς!

Γιατί πάντα αυτός ο άνθρωπος ήταν εκεί για σένα και ξέρεις πως πάντα θα είναι.

Σε δέχετε ακριβώς γι αυτό που είσαι, σε έχει δεί και στα καλά και στα άσχημα σου κι όμως είναι ακόμα εδώ!

Και πάντα ξέρει τι θές πρίν προλάβεις να το πείς!

Απλά κάτσε 10 λεπτάκια και σκέψου το!

Ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να κρύβετε η καλύτερη σχέση για σένα!

Καληνύχτα λοιπόν!

Και μην περάσεις όλο το βράδυ σκεφτόμενος/η τον/ην κολλητό/ή σου!

Και αύριο εδώ θα είναι!!!

Xxx, Dora

Υ.γ.: Καθόμουν κι έβλεπα τηλεόραση χθές το βράδυ, και συγκεκριμένα Next Top Model.

Εκτός απο το γεγονός οτι αυτή η εκπομπή σου καίει τα εγκεφαλικά κύτταρα πρίν κάν τις πρώτες διαφημίσεις.

Με εκπλίσουν τα αυτο-αποκαλούμενα μοντέλα που παίρνουν μέρος στο διαγωνισμό!

Δεν ξέρουν καν τους πιό γνωστούς σχεδιαστές!Ποιοί είναι,απο πού είναι κτλ.

Ρωτήστε εμένα!Ρωτήστε εμένα!!!

Δεν μ ενδιαφέρει να γίνω μοντέλο,αλλά ασχολούμαι με τη μόδα!

xD